Aylaklar bir Fellini filmi. Filim, bir İtalyan taşrasında işsiz ama şık beş gencin hikayesini anlatıyor. Zaman zaman bana eski Türk filimlerini, eski Türkiye’yi, çocukluğumu hatırlatan bir film oldu. Öyle ki bazı jestler, mimikler birebir eski Yeşilçam filmlerinde de var. Eski dünyanın artık geçmişte kaldığını hatırlatan şeylerden biri de karakterlerin masumluğu. Bugün, o zamanlar çocukluk diyebileceğimiz pek çok şeyi bugün bir güvenlik çemberinin içinden değerlendirip kalıcı olarak etiketliyoruz, ki biz bugün o sahneleri izlerken “peki ama” diyerek, irkilerek izliyoruz, bambaşka zamanlara ait olduklarını fark ederek. Çocukluğa, masumluğa, dostluğa bu çarçabuk dönüşlerden artık eser kalmadı. Filimde bana bunu düşündüren üç küçük hikaye oldu, ama burada bunları anlatırsam filimden ipucu vermiş olacağım, bulmak seyredecek olanlara kalsın.
Filim hakkında detaylı yorum okumak isteyenler için link.
Mumdan Gemiler 